Hoe kan dat eigenlijk…? Wat is er waar van alle onwettige kinderen van prins Hendrik en prins Bernhard? Is Beatrix eigenlijk wel het eerste kind van Juliana, want wie is die geheimzinnige Marie-Claire? Hoe kwamen die Oranjes bovendien aan dat enorme fortuin dat ze zouden bezitten? Alleen door de Shell-aandelen van Wilhelmina?
De verschijning van dit boek deed deed mij terugdenken aan Marie Claire (1926-1997), die in feite onze Koningin had moeten zijn na Juliana. Maar als incestueuze dochter van Juliana en diens vader Prins Hendrik, was dit uiteraard geen haalbare kaart. Het verhaal dat de koningin een product is van een inter-familiaire bevruchting van vader op dochter, die op dat moment ook nog minderjarig is, is natuurlijk niet verkoopbaar aan het Nederlandse volk. De Lockheed-affaire en het NSDAP-lidmaatschap van Bernhard zijn daarbij kinderspel. Allemachtig. Dit doet de buitenechtelijke escapades van Bernhard verbleken, zoals geschiedschrijver Jan Kikkert het aan mij verwoordde. Dus werd Marie Claire direct na haar geboorte bij de vuilnisbak gezet en beroofd van een stabiele jeugd en de wetenschap wie haar ouders zijn.
Maar van wie komt dit verhaal nu eigenlijk? Wie is daar de bron voor? Welnu, een betrouwbaarder bron kunnen wij u niet bieden. Een bron van naam en faam. Strafrecht-geleerden van het grootste formaat. De bron is namelijk het advocaten-echtpaar Carrie en Geert Jan Knoops (foto: Carry Knoops) die Marie Claire jarenlang hebben bijgestaan in haar strijd voor het recht om te weten wie haar ouders zijn. “Het meest geheime dossier van ons kantoor”, noemt Carry het. Zij vertelde aan Micha Kat dat Maria Roovers, die zichzelf liever Marie Claire noemde, de geheime dochter was van wijlen Prins Hendrik (de prins-gemaal van Wilhelmina) en zijn dochter wijlen koningin/prinses Juliana, die dit kind op 17 jarige leeftijd gebaard zou hebben. Sindsdien is er veel gebeurd, hebben wij veel geleerd en zijn gefascineerd door dit verhaal, dat wat ons betreft een grotere tragedie is dan Romeo en Julia, met dit verschil dat het niet verzonnen is.
Voorts is mij gebleken dat tot nu toe geen van de reguliere media zijn vingers wil of durft te branden om het verhaal te brengen, terwijl ik van mening ben dat het historisch en staatsrechtelijk, een belangrijk drama is met de ingrediënten van een Ludlum-thriller. Dus behalve leerzaam ook nog spannend en tragisch.
Waarom de Knoopsen dit grote geheim menen te moeten bewaren en vooral voor wie, begrijp ik nog steeds niet, maar het hoeft ook niet meer. De last is postuum van hun schouders genomen door Marie Claire zelf. Medewerkers van deze site ontdekten na intensief Googelen dat Marie Claire zelf een uitgebreid dossier heeft achtergelaten via haar steun en toeverlaat pater Gerard Timmers, die een paar jaar later overleed dan zijzelf. Deze heeft het hele levensverhaal van Marie Claire in 2001, vlak voor zijn dood, geschonken ter openbare inzage aan het Katholiek Documentatie Centrum van de Radboud Universiteit. Na enige discussie met archivaris Peters of het dossier inderdaad openbaar was, er was namelijk nooit om inzage gevraagd, bleek dat pater Timmers het inderdaad voor de openbaarheid had bedoeld, zodat het verhaal van Marie Claire ooit nog eens met het publiek gedeeld kon worden. Dus togen wij in de zomer van 2009 met een trio, waaronder Wim en cameraman Eric, naar Nijmegen, alwaar wij hartelijk ontvangen werden door de heer Peters, die al klaar stond met een trolley van 10 maagdelijke ordners die elk honderden pagina’s bevatten. Het was ons meteen duidelijk dat wij de eersten waren die onze ogen mochten laten glijden over deze schat van autobiografieën, documenten en correspondenties. Wij hadden echter geen tijd om dat allemaal te lezen die dag. Dus sloeg Wim aan het fotograferen met de digitale camera. Omdat zo’n camera slechts een beperkt aantal pagina’s kan bevatten hebben we een selectie gemaakt van zo’n 800 pagina’s, welke wij nu graag met u willen en kunnen delen.
Dit is het tragische, aangrijpende verhaal van onze vergeten, doodgezwegen, weggegooide Koningin. Laten we deze keer maar niet zeggen In naam der Koningin, maar Uit naam der Koningin.
De eerste pagina luidt:
De tweede pagina is derhalve:
http://jfkmurdersolved.com/marieclaire/P1090055.JPG
En zo kunt u zelf het bladzijdenummer in uw browser ophogen tot en met de laatste pagina:
http://jfkmurdersolved.com/marieclaire/P1090866.JPG
Mix de genen van Hendrik, Juliana, Wilhelmina en Beatrix door elkaar en het eindresultaat is Marie Claire. Bekijkt u de foto’s van pagina 333 tot 344, of 662 tot 667.
Wat dacht u bijvoorbeeld van deze aangrijpende smeekbede uit 1981 aan haar moeder. Het is uiteraard opvallend dat Marie Claire deze brief schrijft, op een moment dat Juliana net de troon heeft overgedragen aan Beatrix. Marie Claire weet dan al dat zij een beroep doet op het geweten en het hart van haar moeder, en dus niet de hulp inroept van het Koninklijk Huis als instituut. Anders had zij deze brief immers aan Koningin Beatrix geschreven.
Hier wordt dus duidelijk dat Marie Claire de waarheid reeds lang kent, maar dat zij ook voelt dat die waarheid niet erkend mag worden:
Kennelijk was mijn geboorte een delicate kwestie. Een kwestie, zeer delicaat, dat ik niet mag weten wie mijn vader en moeder zijn. Aan diverse (beter ingelichte) zijden viel de naam van Hendrik Wladimir Albrecht Ernst von Mecklenburg-Schwerin, maar een officiële bevestiging blijft vooralsnog uit. Omtrent de biologische moeder heb ik zelfs nooit een vermoeden vernomen. Over haar zwijgt men als gebonden door een omerta: zij is kennelijk nog veel belangrijker dan deze Hendrik. Misschien is hiermee verklaard waarom er van alle kanten alles aan wordt gedaan om mij mijn afkomst te onthouden. Sommige beweren, dat ik het nooit te weten zal komen, en als persoon meldde met overtuiging dat degeen, die erin zou slagen om het aan het licht te brengen, geschiedenis zou schrijven.
Dat haar advocaten de waarheid ook kenden, blijkt wel uit pagina 820:
Helaas laat Geert Jan, net als in de Deventer Moordzaak, de nodige steekjes vallen door essentiële getuiges niet op te roepen. Zie hier hoe MarieClaire daarover klaagt.
“Ik voel mij door u verraden”, schrijft Marie Claire uiteindelijk.
Het betekent namelijk gewoon dat voor de wet niet iedereen gelijk is, hoewel ons dat wel wordt ingezalfd. Carry bevestigt dat inzicht ook in haar uitspraken naar pater Timmers. Als het schandaal – Carry noemt het “belang” – maar groot genoeg is, dan geldt de wet NIET voor iedereen. Het Koningshuis is dan in staat om een weliswaar ongeschreven “wet” op te leggen. Het betekent verder dat de Hoge Raad, ons hoogste Rechtscollege, meewerkt aan obstructie van de rechtsgang als het om bescherming van de reputatie van het Koningshuis gaat. En dat Knoops dat kennelijk best vindt. Lintjes aanneemt.
De hoogste regionen van ons Openbaar Ministerie kennen de waarheid dus ook. De voorganger van onze Harm, wiens motto desgevraagd was: beter slecht dan dom (zie artikel Nieuwe Revu) is uitstekend op de hoogte gebracht door pater Timmers. De halve wereld kent de waarheid die niet erkend mag worden. Bijvoorbeeld ook de Telegraaf. Bijvoorbeeld ook Vrij Nederland. Het is natuurlijk geen toeval dat in dit artikel van Ingrid Harms MarieClaire wordt afgebeeld voor een portret van Juliana. Het is dan ook een ongeschreven wet dat het werkelijk explosieve element van het verhaal NIET wordt opgeschreven door de main stream media, terwijl die media dat element WEL kennen. Let er bijvoorbeeld op dat zuster Coleta wel aan bod komt (voorlaatste alinea) maar haar alleszeggende teksten niet: U komt niet van hier, u komt uit Den Haag . U bent van Koninklijke bloede!
Dat fenomeen zien we dan ook weer terug bij het verhaal dat de hoogste man van ons Openbaar Ministerie persoonlijk heeft geregeld dat de verkrachters/moordenaars van Marianne Vaatstra heimelijk zijn afgevoerd en dus nu van hun vrijheid genieten. Ook dit verhaal wordt compleet doodgezwegen door onze zogenaamde vrije pers. De man, met zijn preken over open verantwoording en transparantie, moet zich toch kapot schamen (lees zweten) dat hij dit moet tolereren?
Marie Claire stierf met de woorden: Ik verlang zo naar mijn moeder.
Wij wensen u veel leerzaamheid met het levensverhaal van onze vergeten verdrukte Koningin. Wij spreken tevens de wens uit dat er een historicus en een uitgever opstaan die naar het KDC van de Radboud Universiteit gaan om het dossier tot boekvorm uit te brengen,
Bezoek ook de aparte Marie Claire-onderzoekswebsite van een van onze medewerkers
Lees hier de primeur van het bestaan van Marie Claire zoals gepubliceerd op deze site
Lees hier en hier hoe de MSM reageren op het verhaal over Marie Claire
Er is ook een boek over geschreven en dit kunt u bestellen bij:
INE VEEN: BEDROG OM DE KROON. HET GEHEIM VAN JULIANA EN BEATRIX
ISBN: 9789059119963
Verschijningsdatum: augustus 2010
Prijs: 19.95 euro (voor-intekenprijs)
OVER DIT BOEK:
Een zeer ongewoon boek dat ons koningshuis kritisch tegen het licht houdt. De uitkomst is verrassend: misschien is deze familie wel even ´koninklijk´ als u en ik.
Ine Veen, auteur van de bestseller Moord namens de ´Kroon?’, het ultieme leven van Pim Fortuyn, zette de feiten op een rij.
Aanvulling Silvia Videler:
Dit boek zal in Nederland het effect van een bom veroorzaken. Helaas zoals het is gegaan bij meerdere boeken van auteur Ine Veen, worden dit soort boeken door onnoemlijk veel boekhandels geweigerd. Dat is gebeurd bij het boek: “Moord, namens de kroon?” waarin Ine Veen haarfijn neerschrijft aan de hand van rapporten hoe Pim Fortuyn werkelijk van het leven is beroofd. Idem met het boek: “Gif “, ook daarin verhaalt zij onomwonden van de schandalige praktijken die multi-nationals zowel als de politiek er op na houden en dat ten koste van uw en mijn gezondheid. Desondanks hebben deze boeken bij vele duizenden hun weg gevonden.
‘Bedrog om de Kroon’ dát wordt zeker gezien de beladen inhoud én de onthullingen wederom een boek wat vele boekhandelaren veiligheidshalve maar het liefst zullen negeren.
Ja, Mevrouw Von Amsberg, geboren van Lipperbiesterfeld, zal met de publicatie van dit werk niet bepaald ‘amused’ zijn. Wel, dat zullen zo goed als alle Nederlandse onderdanen van deze zich koningin noemende dame óók niet meer zijn ná het lezen van dit schokkende feitenmateriaal wat nu eindelijk na al die jaren eens uit de doeken gedaan wordt.
Een ding is zeker: Dat dit boek minimaal een schok teweeg zal brengen in de Nederlandse samenleving én ver daarbuiten, dát zal meer dan evident blijken te zijn.
Hoe komt u in het bezit van zo’n uniek (al of niet gesigneerd) exemplaar? Maak 19,95 euro over op ons rek. nr. 1239.37.299 t.n.v. HMS Videler onder vermelding “Bedrog Om De Kroon” én zend ons een mail met de eventueel door u gewenste (korte)* tekst die Ine Veen op een schutblad voorin het boek overneemt met haar handtekening eronder en vergeet uw adres niet te vermelden. Zo gauw het boek van de persen rolt, heeft u het twee dagen later in uw bus.
Ons mail-adres is: videl049@planet.nl
Bezoek-adres: Dollard 123, 8032 KC ZWOLLE. 038-4549300
No comments:
Post a Comment