Monday, August 13, 2012

Dark Age Descends over Egypt


Morsi of the Muslim Brotherhood begins rounding up outspoken journalists as Egypt arrays itself with West against Syria and Iran. 
US State Department's Voice of America boldly proclaimed "Egyptian Media: Military Shakeup 'Revolutionary'," airing proclamations from the Egyptian Muslim Brotherhood that, "Egyptians have been “dreaming of a fair democratic system for more than 60 years." It is unlikely that Egyptians have been "dreaming" of an end to their secular system of governance, or "dreaming" of a sectarian extremist political party coming to power, notorious for thuggery, violence, and for being a stalwart pillar of Western machinations.
ImageMohamed Morsi - hardly a "hardline extremists" himself, he is the embodiment of the absolute fraud that is the Muslim Brotherhood - a leadership of Western-educatedWestern-serving technocrats posing as "pious Muslims" attempting to cultivate a base of fanatical extremists prepared to intimidate through violence the Brotherhood's opposition. Failing that, they are prepared to use (and have used) extreme violence to achieve their political agenda.  
....

And already, Egypt's "democratic dreams" are vanishing like the last wisp of morning mist as the ruling Muslim Brotherhood regime in Egypt begins rounding up critics amongst the media. AFP recently reported in their article, "Egyptian journalists to be tried for insulting Mursi," that "television boss Tawfiq Okasha and newspaper journalist Islam Afifi will be tried for "incitement" and insulting Egyptian President Mohammed Mursi."

Strangely, while similar actions around the world beget howling indignation from organizations including Freedom House, Amnesty International, Human Rights Watch, and IFEX - not to mention the US State Department itself which underwrites each of these faux-human rights advocates - there is not only absolute silence regarding this assault on "freedom of expression," but instead, a collective chorus of support from the Western media, hailing Morsi's increasingly despotic dismantling of Egypt's checks and balances through an increasing aggressive consolidation of power, as a "step forward for revolution."

Morsi's assault on Egypt's press has coincided with "mysterious" sectarian extremist attacks on Egyptian security forces on the Sinai Peninsula, most likely the collective work of Israel and Hamas. Of course, Hamas, an affiliate of the Muslim Brotherhood, is a direct creation of Israel (and here), and like the Muslim Brotherhood, is a pillar of US-Israeli machinations throughout the region.

Morsi quickly used the convenient attacks as a pretense to sack various security officials, the momentum of which carried forward to the forced "retirement" of Egypt's military leadership.

Fortune 500-funded think-tanks including the Council on Foreign Relations and the Brookings Institution would gush over Morsi's move to extra-legally procure more power - with CFR's Steven Cook declaring Morsi as "extraordinarily powerful." Cook would concede however that "in theory," this is a "more healthy place for Egypt to be in a democratic transition, but you have to raise questions about the democratic credentials of the Muslim Brotherhood."

So What are the Brotherhood's "Democratic Credentials?"  

Raise questions about the Muslim Brotherhood's "democratic credentials" indeed. The Muslim Brotherhood is a theocratic sectarian extremist movement, and not only that, but a regional movement that transcends national borders. It is guilty of decades of violent discord not only in Egypt, but across the Arab World and it has remained a serious threat to secular systems from Algeria to Syria and back again.

Today, the Western press has decried Egyptian and Syrian efforts to hem in these sectarian extremists, particularly in Syria where the government was accused of having "massacring" armed Brotherhood militants in Hama in 1982. The constitutions of secular Arab nations across Northern Africa and the Middle East, including the newly rewritten Syrian Constitution, have attempted to exclude sectarian political parties, especially those with "regional" affiliations to prevent the Muslim Brotherhood and Al Qaeda affiliated political movements from ever coming into power.

And while sectarian extremists taking power in Egypt and attempting to take power in Syria may seem like an imminent threat to Western (including Israeli) interests - it in reality is a tremendous boon.

Morsi himself is by no means an "extremists" or an "Islamist." He is a US-educated technocrat who merely poses as "hardline" in order to cultivate the fanatical support of the Brotherhood's rank and file. Several of Morsi's children are even US citizens. Morsi will gladly play the part of a sneering "anti-American," "anti-Zionist" "Islamist," but in the end, no matter how far the act goes, he will fulfill the West's agenda.

Already, despite a long campaign of feigned anti-American, anti-Israel propaganda during the Egyptian presidential run-up, the Muslim Brotherhood has joined US, European, and Israeli calls for "international" intervention in Syria. Alongside the CIA, Mossad, and the Gulf State despots of Saudi Arabia and Qatar, the Muslim Brotherhood's Syrian affiliates have been funneling weapons, cash, and foreign fighters into Syria to fight Wall Street, London, Riyadh, Doha, and Tel Aviv's proxy war.

In a May 6, 2012 Reuters article it stated:

"Working quietly, the Brotherhood has been financing Free Syrian Army defectors based in Turkey and channeling money and supplies to Syria, reviving their base among small Sunni farmers and middle class Syrians, opposition sources say."

 The Muslim Brotherhood was nearing extinction in Syria before the latest unrest, and while Reuters categorically fails in its report to explain the "how" behind the Brotherhood's resurrection, it was revealed in a 2007 New Yorker article titled, "The Redirection" by Seymour Hersh.

The Brotherhood was being directly backed by the US and Israel who were funneling support through the Saudis so as to not compromise the "credibility" of the so-called "Islamic" movement. Hersh revealed that members of the Lebanese Saad Hariri clique, then led by Fouad Siniora, had been the go-between for US planners and the Syrian Muslim Brotherhood.

Hersh reports the Lebanese Hariri faction had met Dick Cheney in Washington and relayed personally the importance of using the Muslim Brotherhood in Syria in any move against the ruling government:

"[Walid] Jumblatt then told me that he had met with Vice-President Cheney in Washington last fall to discuss, among other issues, the possibility of undermining Assad. He and his colleagues advised Cheney that, if the United States does try to move against Syria, members of the Syrian Muslim Brotherhood would be “the ones to talk to,” Jumblatt said." -The Redirection, Seymour Hersh
The article would continue by explaining how already in 2007, US and Saudi backing had begun benefiting the Brotherhood:  
"There is evidence that the Administration’s redirection strategy has already benefitted the Brotherhood. The Syrian National Salvation Front is a coalition of opposition groups whose principal members are a faction led by Abdul Halim Khaddam, a former Syrian Vice-President who defected in 2005, and the Brotherhood. A former high-ranking C.I.A. officer told me, “The Americans have provided both political and financial support. The Saudis are taking the lead with financial support, but there is American involvement.” He said that Khaddam, who now lives in Paris, was getting money from Saudi Arabia, with the knowledge of the White House. (In 2005, a delegation of the Front’s members met with officials from the National Security Council, according to press reports.) A former White House official told me that the Saudis had provided members of the Front with travel documents." -The Redirection, Seymour Hersh

It was warned that such backing would benefit the Brotherhood as a whole, not just in Syria, and could effect public opinion even as far as in Egypt where a long battle against the hardliners was fought in order to keep Egyptian governance secular. Clearly the Brotherhood did not spontaneously rise back to power in Syria, it was resurrected by US, Israeli, and Saudi cash, weapons and directives.

Likewise, its rise into power in Egypt was facilitated by Western-backed and funded destabilization, sometimes referred to as the "Arab Spring."

US-backed Sedition, Not Revolution Has Seized Egypt 

In January of 2011, we were told that "spontaneous," "indigenous" uprising had begun sweeping North Africa and the Middle East, including Hosni Mubarak's Egypt, in what was hailed as the "Arab Spring." It would be almost four months before the corporate-media would admit that the US had been behind the uprisings and that they were anything but "spontaneous," or "indigenous." In an April 2011 article published by the New York Times titled, "U.S. Groups Helped Nurture Arab Uprisings," it was stated (emphasis added):
"A number of the groups and individuals directly involved in the revolts and reforms sweeping the region, including the April 6 Youth Movement in Egypt, the Bahrain Center for Human Rights and grass-roots activists like Entsar Qadhi, a youth leader in Yemen, received training and financing from groups like the International Republican Institute, the National Democratic Institute and Freedom House, a nonprofit human rights organization based in Washington."

The article would also add, regarding the US State Department-funded National Endowment for Democracy (NED):
"The Republican and Democratic institutes are loosely affiliated with the Republican and Democratic Parties. They were created by Congress and are financed through the National Endowment for Democracy, which was set up in 1983 to channel grants for promoting democracy in developing nations. The National Endowment receives about $100 million annually from Congress. Freedom House also gets the bulk of its money from the American government, mainly from the State Department. "
It is hardly a speculative theory then, that the uprisings were part of an immense geopolitical campaign conceived in the West and carried out through its proxies with the assistance of disingenuous organizations including NED, NDI, IRI, and Freedom House and the stable of NGOs they maintain throughout the world. Preparations for the "Arab Spring" began not as unrest had already begun, but years before the first "fist" was raised, and within seminar rooms in D.C. and New York, US-funded training facilities in Serbia, and camps held in neighboring countries, not within the Arab World itself.

In 2008, Egyptian activists from the now infamous April 6 movement were in New York City for the inaugural Alliance of Youth Movements (AYM) summit, also known as Movements.org. There, they received training, networking opportunities, and support from AYM's various corporate and US governmental sponsors, including the US State Department itself. The AYM 2008 summit report (page 3 of .pdf) states that the Under Secretary of State for Public Diplomacy and Public Affairs, James Glassman attended, as did Jared Cohen who sits on the policy planning staff of the Office of the Secretary of State. Six other State Department staff members and advisers would also attend the summit along with an immense list of corporate, media, and institutional representatives.


ImageThe Serbian Otpor fist... in Egypt? The same US organizations that trained & funded Serbians to overthrow their government in 2000, were behind the April 6 Movement and the Egyptian "Arab Spring." Sun Tzu in the Art of War said, "all warfare is deception." In fourth generation warfare, no deceit is greater than convincing people they are "liberating" themselves when in reality they are dividing and destroying their nation so that Wall Street & London's network of already in-place NGOs can take over. This, while a suitable proxy is put in office as PM or president. In Egypt, these NGOs would already have a new constitution drafted and ready before the fall of Hosni Mubarak.
....


Shortly afterward, April 6 would travel to Serbia to train under US-funded CANVAS, formally the US-funded NGO "Otpor" who helped overthrow the government of Serbia in 2000. Otpor, the New York Times would report, was a "well-oiled movement backed by several million dollars from the United States." After its success it would change its name to CANVAS and begin training activists to be used in other US-backed regime change operations.

The April 6 Movement, after training with CANVAS, would return to Egypt in 2010, a full year before the "Arab Spring," along with UN IAEA Chief Mohammed ElBaradei. April 6 members would even be arrested while waiting for ElBaradei's arrival at Cairo's airport in mid-February. Already, ElBaradei, as early as 2010, announced his intentions of running for president in the 2011 elections. Together with April 6, Wael Ghonim of Google, and a coalition of other opposition parties, ElBaradei assembled his "National Front for Change" and began preparing for the coming "Arab Spring."


Photo: From left to right, ICG members Shlomo Ben-Ami, Stanley Fischer, Shimon Peres, and Mohamed ElBaradei. Despite claims that Mohomed ElBaradei is "anti-Israeli" or "anti-West," it is a documented fact that he is indeed an agent of the Wall Street-London corporate-fascist global oligarchy, and a member of the International Crisis Group which includes several current and former senior Israeli officials. The same charade is now taking place with Morsi of the Muslim Brotherhood.
....

An April 2011 AFP report would confirm that the US government had trained armies of "activists" to return to their respective countries and enact political "change," when US State Department's Michael Posner stated that the "US government has budgeted $50 million in the last two years to develop new technologies to help activists protect themselves from arrest and prosecution by authoritarian governments." The report went on to explain that the US "organized training sessions for 5,000 activists in different parts of the world. A session held in the Middle East about six weeks ago gathered activists from Tunisia, Egypt, Syria and Lebanon who returned to their countries with the aim of training their colleagues there." Posner would add, "They went back and there's a ripple effect."

That ripple effect of course, was the "Arab Spring" and the subsequent destabilization, violence, and even US armed and backed warfare that followed. While nations like Libya and Tunisia are now run by a BP, Shell, and Total-funded Petroleum Institute chairman and a US NED-funded "activist" respectively, Egypt had managed to ward off and expose the US' first proxy of choice, Mohammed ElBaradei, who's own movement was forced to denounce him as a Western agent.

[Mamdouh Hamza. Image from youm7.com]

PhotoMamdouh Hamza collaborated with Mohamed ElBaradei in executing the premeditated, US-engineered destabilization of Egypt in January 2011. Most likely to remove ElBaradei's terminally infected public image, he has finally outed ElBaradei as a member of George Soros' International Crisis Group and accused him of having "strong ties to Zionism." Hamza himself, however, is just as compromised as ElBaradei, perhaps more so. 
....

The Egyptian military would then strike at seditious Western-funded NGOs, seeking to undermine the source of destabilization, the conduit through which US money and support was being funneled through to "activists," and expose the true foreign-funded nature of the political division that has gripped the nation for now over a year.

A February 2012 AP article reported that Egypt's generals declared, "we face conspiracies hatched against the homeland, whose goal is to undermine the institutions of the Egyptian state and whose aim is to topple the state itself so that chaos reigns and destruction spreads." Clearly, this was an accurate observation, not a political ploy to undermine "opposition" activists, with similar US-hatched conspiracies documented and exposed from Tunisia all the way to Thailand.

With the more "blunt" instrument of Morsi and the Muslim Brotherhood taking the reins in the wake of ElBaradei's fall, the West will inevitably face a reckoning in the distant future after the Muslim Brotherhood has served its purpose. Until then, it seems to be doing a masterful job disassembling the institutions, checks, and balances of Egypt's secular government. Egypt's "revolution" has gone from a quasi-pliable proxy dictatorship, to one both more hardline and brutal domestically, and more pliable and willing in terms of serving Western interests abroad.

A Dark Age Descends Upon Egypt  

For the average Egyptian, a dark age has begun to descend - one where freedom of speech is still curbed, the press still muzzled, an autocratic despot still holding the reins of power, but also one where the largest military in the Arab World is commanded by hardline theocratic sectarian extremists with regional ambitions and affiliations along with a proven track record of shedding blood within and beyond its own borders. 




McCain (left) and Kerry (right) gesticulate as they explain Wall Street and London's agenda within the confines of an Egyptian Coca-Cola factory. This was part of a trip surveying the effects of their US-funded opposition overthrowing Hosni Mubarak's government. While war and destruction seem approaching over the immediate horizon, the final goal is global corporate-financier hegemony being extended over Egypt and its neighbors. Morsi will inevitably, but quietly prepare the grounds for the machinations described by McCain and Kerry in 2011. 
....

With the NATO-created terrorist safe-haven of Libya to Egypt's west, and the epicenter of Arab World despotism, Saudi Arabia to its east, a corporate-financier underwritten terrorist empire is rising from the barren north of Mali, to the oil rich shores of Saudi Arabia, Qatar, and the United Arab Emirates.

There is no revolution. Instead, a violent, extremist multinational front has been assembled, as it was planned since 2007, to array sectarian extremists against the collective influence and interests of Hezbollah in Lebanon, the government of Syria, and the Islamic Republic of Iran. By consequence, this brazen geopolitical conspiracy targets both Russia and China as well, setting the stage for even greater global conflict. It is a conspiracy that will be paid for with secular, moderate Muslim, and non-Muslim blood across the region, the destruction of ancient culture and traditions, and the regression of all social and economic progress made since the fall of the Ottoman Empire. 

Friday, August 3, 2012

De ongrondwettige vlucht van koningin Wilhelmina en haar regering (mei 1940)



Terwijl de strijd nog in volle gang was - en er nog dagelijks Nederlandse militairen sneuvelden - vluchtte koningin Wilhelmina en haar regering op 13 mei 1940 naar Engeland.
Vijf dagen daarvoor, op 8 mei 1940, had de Nederlandse pers nog het volgende uit de mond van prinses Juliana vernomen:
01-25.jpg (Merk op dat prinses Juliana schreef dat Van Loon behoorde te weten dat vijf eeuwen lang het Huis van Oranje voor geen enkel gevaar op de vlucht is geslagen. Dit is natuurlijk bezijden de waarheid, want in 1795 was stadhouder Willem V ook al met zijn gezin naar Engeland gevlucht.)
- In de ochtend van 13 mei 1940 kwam het prinselijk gezin aan in Harwich.
- Om 10 uur die ochtend vertrok koningin Wilhelmina naar Hoek van Holland, waar een Engelse torpedobootjager [de HMS 'Hereward'] op haar wachtte.
- Een uur eerder [rond 9 uur] had het kabinet-De Geer te horen gekregen dat de koningin zou vetrekken. Waarheen was niet duidelijk.
- 's Avonds om 19.20 uur vertrok ook de ministerraad met een Engelse torpedobootjager uit Hoek van Holland naar Engeland, echter zonder de ministers Steenberghe en Van Rhijn, zonder enige opdracht aan de opperbevelhebber generaal Winkelman, zonder bericht aan de voorzitters van de Kamers en zonder enige overdracht van bevoegdheden aan de secretarissen-generaal.
- Minster Steenberghe heeft later de secretarissen-generaal en generaal Winkelman in een bijeenkomst in kennis gesteld van het uitwijken van koningin en regering en het gezag overgedragen aan Winkelman.
(Bron: Drs. R.L. Schuursma, 'Bericht van de Tweede Wereldoorlog', p.378-379.)

(Toen generaal Winkelman in krijgsgevangenschap geraakte, ging het gezag over naar Rijkscommissaris Seyss-Inquart.)
400517.jpg
Op 13 mei 1941 stond er het volgende in de Nieuwe Leidsche Courant en andere dagbladen te lezen:
02-20.jpg

Dit 'vluchtverhaal' werd lange tijd als Duitse propaganda beschouwd, totdat in het archief van het Britse War Cabinet een niet eerder gepubliceerd document werd aangetroffen, waaruit glashard bleek dat er wel degelijk in de herfst van 1939 via de Engelse gezant Neville Bland volop onderhandelingen gaande waren met de Britten over het vertrek van het Nederlandse koninklijke gezin naar Engeland.

Hieronder de eerste voorbereiding op 13 november 1939 (klik HIER voor de bijzonderheden).
391113-1.jpg  
De historicus Kikkert schrijft in zijn boek 'De Prins in Londen':
'De mythe dat de Oranjes min of meer onverwacht in de meidagen 1940 gedwongen werden het vaderland te verlaten, terwijl zij dat nooit van plan waren, kan inmiddels als achterhaald worden beschouwd.
Er waren eerdere, meer en uitgebreidere voorbereidingen voor een vertrek getroffen dan algemeen bekend is geworden; de weergave in het beeldvormende standaardwerk van dr. Loe de Jong is in dit opzicht op z'n minst onvolledig.
De Prins der Nederlanden ging dus mee naar Engeland en volgde daarbij een van de vluchtroutes, die voorafgaande winter nauwkeurig was bepaald.
Nog vijf dagen vóór de Duitse inval had prins Bernhard, slechts vergezeld van één ondergeschikte, alle wijkplaatsen en vluchtroutes persoonlijk geïnspecteerd.
Wilhelmina vond het niet nodig de ministers op de hoogte te stellen van haar vertrek, ook niet de eerste minister jhr. D.J. de Geer (CHU) en minister van Oorlog A.Q.H. Dijxhoorn (partijloos). Zij bleven tot het laatste ogenblik onkundig van Wilhelmina's plannen.'
(Bron: J.G. Kikkert, 'De Prins in Londen', 2004, p.10-12.)

pbvlucht.jpg     
De reactie van oud-minister-president Colijn
Verontwaardiging over het vertrek van de Nederlandse regering en over de capitulatie deed Colijn de gal overlopen, zoals bleek uit het hoofdredactionele commentaar 'Het Einde' dat op 15 mei 1940 in De Standaard verscheen. Zonder het woord zelf uit de pen te laten vloeien, beschuldigde hij de ministers toch wel degelijk van lafheid.
colijn40.jpg   De reactie van de burgemeester van Zwolle, Arnoldus van Walsum
En zo sprak burgemeester Van Walsum op 15 mei 1940 voor de radiodistributie de bevolking toe: "Dat de koningin met de regering vlucht, terwijl er nog jongens voor haar in het vuur gaan, is misdadig. Deze handelwijze is mij onbegrijpelijk voor een vorstin uit het Huis van Oranje".
Opmerking van oud-verzetsman mr. J.E van Starp in 1950
'Toen de Duitsers in mei 1940 ons land onder de voet liepen, is onze toenmalige regering gevlucht, ons daarbij in de grootste moeilijkheden aan ons lot overlatende.
Achteraf is door deze lieden het voorwendsel *) bedacht dat zij doelbewust naar Engeland zouden zijn gegaan om van daaruit de strijd tegen de overweldiger voort te zetten.
Daargelaten dat aan zo'n voorwendsel niet de minste waarde kan worden toegekend, indien dit verzonnen is, schiep dit een valse indruk omtrent de mentaliteit van deze lieden; de indruk namelijk, dat plichtslievendheid, strijdkracht en vaderlandsliefde de drijfveer van hun handelen was, en wij hier in Holland hebben daar in al onze ellende maar al te graag in geloofd. In Londen werd dit gezelschap gecompleteerd door zeer vele, soms hoge officieren, die in de meidagen het laagste hadden gedaan wat een militair maar kan doen, namelijk hun regiment in oorlogstijd in de steek laten.
*) Dit is later door de Parlementaire Enquête Commissie bevestigd.'
(Bron: mr. J.E. van Starp, 'De dolkstoot in de rug van het Nederlandse volk', 1950, p.32-33.)

Dat men er in de loop van de oorlogsjaren, niet in de laatste plaats door de propaganda van Radio Oranje, anders over is gaan denken, neemt niet weg dat velen op 14 mei 1940 diep verontwaardigd waren en zich in de steek gelaten voelden. Heel wat manschappen van de marinekazerne te Amsterdam smeten die dag uit pure frustratie de wapens en munitie in het IJ. In Den Haag is het voorgekomen dat men slalommend de straat over moest vanwege de her en der uit de ramen geworpen statieportretten van de ontkomen koningin. Nog steeds leven er ooggetuigen die dit kunnen bevestigen.
(Bron: Nanda van der Zee, De Volkskrant, 27 februari 2001.)
Bijzonderheden betreffende artikel 21 van de grondwet (citaten)
Artikel 21: 'In geen geval kan de zetel der Regering buiten het Rijk worden verplaatst.'(Bron: J.A. Fruin, 'De Nederlandse wetboeken', p.4.)
Koningin Wilhelmina op 6 september 1898 bij de aanvaarding van de kroon: 'Ik zweer aan het Nederlandsche volk, dat ik de grondwet steeds zal onderhouden en handhaven.
Ik zweer dat ik de onafhankelijkheid van het grondgebied des Rijks met al Mijn vermogen zal verdedigen en bewaren; dat ik de algemeene en bijzondere vrijheid en de rechten van alle Mijne onderdanen zal beschermen, en tot instandhouding en bevordering van de algemeene en bijzondere welvaart alle middelen zal aanwenden, welke wetten te Mijner beschikking stellen, zooals een goed Koning schuldig is te doen. Zoo waarlijk helpe Mij God almachtig!'

'Wilhelmina heeft met haar vlucht naar Londen op 13 mei 1940 haar eed op alle fronten geschonden. Zo overtrad zij het [pas in 1983 geschrapte] artikel 21 uit de grondwet, dat verbood dat de zetel van de regering buiten het rijk zou worden geplaatst. Door de grondwet te overtreden had de Nederlandse regering zichzelf in feite opgeheven.'
(Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997.)

'Volgens artikel 21 van de in 1940 geldende grondwet mocht de zetel van de regering'in geen geval' naar het buitenland worden verplaatst. De Nederlandse regering die gedurende de oorlog vanuit Londen opereerde heeft dus in feite de grondwet geschonden.'
(Bron: 'Wilhelmina krijgshaftig of laf?', NRC, 19 maart 2001.)

'Met haar ongrondwettelijke vlucht naar Londen had de vorstin de Staat der Nederlanden op een presenteerblaadje uitgeleverd aan de Duitsers, die Nederland tot hun eigen verbazing vrijwel rimpelloos zagen transformeren in een vazalstaat.'
(Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 3 februari 1999.)

'Door Wilhelmina's reeds in de herfst van 1939 geplande vlucht kwam het aanvankelijk door de Duitsers geplande militair bestuur in Nederland (per decreet op 9 mei 1940 aangesteld) te vervallen en werd het vervangen door een civiel bestuur onder leiding van de notoire antisemiet Seyss-Inquart, die het Nederlandse ambtenarenapparaat volledig naar zijn hand wist te zetten.'
(Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 3 februari 1999.)

'Naar de geest van het oorlogsrecht waren de Duitsers zelfs verplicht om ook het civiele bestuur over te nemen nadat Wilhelmina met haar vlucht had geabdiceerd. Toen de ministers haar achterna gingen, betekende dat het einde van de grondwet. De overdracht van de regeringsmacht aan generaal Winkelman was al onwettig. Volgens het oorlogsrecht waren de Duitsers vanaf dat moment verplicht het civiele bestuur over te nemen. Ze moesten de orde handhaven. Debellatio, zo noemen de geleerden dat.
Vanaf dat moment mochten de Duitsers alle maatregelen die ze maar wensten aan het burgerlijk bestuur voorschrijven. Seyss-Inquart was het wettige Nederlandse gezag.
Je zou kunnen zeggen dat Nederland met het aantreden van Seyss-Inquart als Rijksstadhouder ook geen bezet land meer was, maar een vazalstaat van Duitsland was geworden.'
(Bron: Mr. Henri Look, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997.)

 
'De koningin mag dan wel Londen tot zetel van de regering uitroepen, maar dat is volgens de grondwet een onmogelijkheid en bovendien een loze kreet als men tegelijkertijd de feitelijke macht bij Winkelman achterlaat. In dat licht is het niet moeilijk de koningin te beschouwen als iemand die vrijwillig de benen had genomen naar een zelfgekozen ballingsoord, waar ze niet door een formele regering, maar door een groep rebellen zonder gezag werd omgeven.'
(Bron: Nanda van der Zee, 'Om erger te voorkomen', 1997/2, p.151.)

'Men had [in Londen] geen enkele moeite met de grondwetsbepaling die zei dat de zetel van het Rijk nimmer buiten Nederland kon worden verplaatst terwijl dat toch met ingang van 13 mei 1940 wel degelijk het geval was.'
(Bron: Koos Groen, 'Er heerst orde en rust', 1979, p.35.)

'De Nederlandse regering week in mei 1940 naar Londen uit. Zoveel weet iedereen nog wel. Maar er was elders nog vrij Nederlands grondgebied: Suriname, de Nederlandse Antillen en Nederlands-Indië. Het publiek mag best weten dat er tussen Londen en Batavia in 1940-1941 een intensieve gedachtewisseling is geweest over het uitwijken van de Nederlandse regering, inclusief de Vorstin, naar Nederlands-Indië. De Minister van Koloniën te Londen en de Gouverneur-Generaal te Batavia waren daar voorstanders van. Minister van Buitenlandse zaken en koningin Wilhelmina voelden er minder voor, de laatste waarschijnlijk totaal niets. Naarmate de oorlogsdreiging in het Verre Oosten toenam ebde de discussie over de zetelverplaatsing weg. Wat historisch overeind blijft is: de Nederlandse regering en koningin konden naar Nederlands gebied uitwijken.'
(Bron: Prof. dr. N. Beets, NRC, 29 september 1979.)


    
Ben Endlich over de meidagen 1940 en de vlucht van koningin Wilhelmina
"Op 10 mei 1940 werd ik ingedeeld bij een groep met bestemming Rotterdam. Als bewapening kreeg ik een geweer mee, daterend uit het eind van de 19e eeuw, zonder draagriem, plus zestig patronen en twee handgranaten met het dringende verzoek 'er toch vooral zuinig op te zijn'. Maar het vertrek naar Rotterdam werd afgeblazen.
Men vertelde ons over de vlucht - nog niet eens wetende dat die al ruim een half jaar tevoren gepland en georganiseerd was - van koningin Wilhelmina op 13 mei naar Engeland met in haar kielzog het van niets wetende kabinet, met uitzondering van de twee jongste ministers die later volgden. Verbijstering, onbegrip, woede om het zich in de steek gelaten voelen, streden in mijn kop om de voorrang. Daarin stond ik niet alleen. Toen ik uit verbittering mijn geweer en munitie in het water van het IJ smeet, volgden de anderen mij na.
Wij voelden ons verraden - althans zo verging het mij - door het symbool om wie wij ons uniform droegen voor koningin en vaderland! Hoe koningsgezind ik ook gebleven ben - daar heeft mijn Indische opvoeding van indertijd wel voor gezorgd - dat het verraad was, vind ik tot op de dag van vandaag.
Immers, koningin Wilhelmina's vertrek liet het bestuurlijk vacuüm achter dat aan Hitler de gelegenheid bood, het reeds door hem ingestelde militaire bestuur te vervangen door een nationaal-socialistisch civiel bestuur.
Dit heeft niet alleen immense gevolgen gehad voor het jodendom *) in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook voor de Nederlandse politie die daardoor het directe verlengstuk werd van Rauters Duitse politie.
Dat alles was in flagrante strijd met het alom gehoorde alibi van het 'landsbelang'. Hier heeft louter persoonlijk belang een rol gespeeld, anders had de koningin de zetel van de regering - en dat had ze volgens de grondwet ook moeten doen - niet buiten, maar binnen het rijk verplaatst: naar Nederlands-Oost-Indië!
Het hierop betrokken artikel in de grondwet is geheel verdwenen, na publicatie in de Nederlandse Staatscourant van 17 februari 1983 als 'plechtig aangekondigde veranderingen in de Grondwet'. Het is op zijn zachtst gezegd een merkwaardig feit, dat de Toelichting die uitsluitsel zou moeten geven over deze wijziging - ondanks al mijn pogingen die op te sporen - ontraceerbaar blijkt te zijn. Precies twee weken nadat ik mijn wapentuig in het IJ had gegooid, werd ik uit krijgsgevangenschap ontslagen.
Nog steeds kijk ik er met verbazing op terug hoe snel het gewone dagelijkse leven na die vijf oorlogsdagen, nu onder Duitse bezetting, zich hernam.
De bloemenveilingen in Aalsmeer vonden na een week alweer plaats, het openbaar vervoer kwam dadelijk op gang, de Beurs ging open alsof er niets was gebeurd, de politie surveilleerde als vanouds in de straten en de mensen hervatten hun werk."
(Ben Endlich (Batavia, 1916-Haarlem 2006) tegen Nanda van der Zee in 'De oorlog na de oorlog, 2006, p.56-58.)

*) Volgens de historica Nanda van der Zee wees niets erop dat de Duitsers vóór de inval van plan waren een civiel bestuur in Nederland te vestigen.
Door artikel 21 van de grondwet te overtreden had de Nederlandse regering zichzelf in feite opgeheven. Seyss-Inquart kon op die manier als Rijksstadhouder de plaats van Wilhelmina overnemen.
(Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997.)

Door de onwettige 'zetelverplaatsing' naar Engeland kreeg Nederland dus naast een militaire bezetting tevens een Duits burgerlijk bestuur onder Seyss-Inquart dat extra noodlottig is geworden voor het joodse deel van de Nederlandse bevolking.
In België en Denemarken - waar de vorsten wel op hun post zijn gebleven - heeft het overgrote deel van de joden de oorlog overleefd.
In België was dit 90% van de Belgische- en 60% van de buitenlandse joden (meest afkomstig uit Duitsland en Centraal Europa). 
Mede door toedoen van de Deense koning heeft in Denemarken zelfs 99% van de joden de oorlog overleefd.
(Bronnen: I. Gutman, 'Encyclopedia of the Holocaust' en Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997.)

Dit in tegenstelling tot Nederland, waar maar 20% van de joden de oorlog heeft overleefd. België en Denemarken kenden dan ook geen 'Westerbork'.
Klik HIER voor meer bijzonderheden over de niet gevluchte Deense koning. 
Bijlagen
Zoals ik reeds heb vermeld, heeft koningin Wilhelmina met haar vlucht naar Londen op 13 mei 1940 haar eed op de grondwet geschonden (dus in feite geabdiceerd). Artikel 21 van de grondwet verbood namelijk dat de zetel van de regering buiten het rijk zou worden geplaatst. Door artikel 21 van de grondwet te overtreden had ook de Nederlandse regering zichzelf in feite opgeheven. Dit artikel stamt overigens al uit 1815. Toen heette het nog artikel 29. In 1848 is het gewijzigd in artikel 26 en in 1917 in artikel 21. Met de grondwetsherziening in 1983 is het artikel pas geschrapt.
art21-15.jpg picture by Gerard1945
Zie rechts onderaan:
art21-48.jpg picture by Gerard1945
struyken.jpg picture by Gerard1945
(Tijdens de grondwetsherziening van 1922 was al eens ter discussie gesteld of het wenselijk was om de mogelijkheid tot verplaatsing van de regeringszetel buiten het Rijk in tijd van nood in de grondwet op te nemen. De toenmalige regering vond het echter niet nodig om artikel 21 hierover aan te passen.)
400514.jpg picture by Gerard1945 
410515.jpg picture by Gerard1945 
art21-83-1.jpg picture by Gerard1945   


Na de oorlog was kritiek op de Londense regering strafbaar. Zelfs als men verwees naar artikel 21.
POOTJES.jpg  



Bron: Gerard de Boer

Thursday, August 2, 2012

Hoe zeldzaam is een bepaald IQ?

Het IQ is een getal dat min of meer normaal verdeeld is en heeft standaard een gemiddelde van 100. Meestal is de standaarddeviatie 15.Op basis van een gemiddelde van 100 en een SD van 15 is de volgende tabel samen te stellen.

IQ1 op:Relatieve cumulatieve frequentie
602610,38%
70442,28%
80119,12%
90425,25%
100250%
110474,75%
1201190,88%
130 4497,72%
14026199,62%
150233199,96%


Uitleg: Een IQ van 110 of hoger komt bij 1 op de 4 mensen voor; 74,75% heeft een IQ gelijk of lager dan 110.
De helft van de bevolking heeft dus een IQ lager dan 100, de andere helft hoger; dit is per definitie zo. Uit de tabel kan ook worden afgelezen dat circa 50% van de bevolking een IQ heeft tussen de 90 en 110. Uit de tabel blijkt ook dat hele lage of hoge IQ's bijzonder zeldzaam zijn. IQ-testen die een significant hoger of lager gemiddelde als uitkomst dan 100 hebben zijn of niet valide en deugen dus niet of meten een bepaalde afwijkende doelgroep.
(ik zelf zit op 145 IQ maar behoor tot de groep onderpresteren en asynchrone ontwikkeling, door jeugd gebeurtenissen en fluor behandelingen en vele vaccinaties. in het kort: verpest.)

Kenmerken van hoogbegaafden



  • Grote nieuwsgierigheid en leergierigheid.
  • Veel energie.
  • Zich met meerdere taken tegelijk bezig kunnen houden.
  • Buitengewoon goed geheugen.
  • Breed scala van interesses.
  • Bijzonder gevoel voor humor.
  • Hoge mate van empathie en betrokkenheid.
  • Denken in veel gevallen al op buitengewoon jonge leeftijd (bijvoorbeeld drie jaar oud) na over de zin van het leven.
  • Het veel lezen en verzamelen van informatie.
  • Veel feitenkennis, grote algemene ontwikkeling.
  • Opvallend taalgebruik.
  • Een snelle taalontwikkeling die al opvalt op jonge leeftijd (al in de kleuterschool bijvoorbeeld).
  • Wiskundig inzicht dat al op jonge leeftijd merkbaar is (al in de kleuterschool of het lager onderwijs).
  • Een goed ontwikkeld geheugen.
  • Een sterk concentratievermogen dat hoogbegaafden toestaat om meerdere dingen tegelijk te doen.
  • Interesse in complexe onderwerpen op vroege leeftijd.
  • Perfectionisme en het (kunnen) stellen van hoge verwachtingen aan zichzelf. Dat betekent niet dat hoogbegaafden perfecte studenten zijn, wel dat zij hoge verwachtingen (kunnen) stellen aan prestaties die zij zelf belangrijk vinden. Dit kan leiden tot grote faalangst, wanneer ze niet kunnen beantwoorden aan de eisen die ze aan zichzelf stellen.
  • Een kritische ingesteldheid tegenover volwassenen (leraren inbegrepen). Vaak zijn hoogbegaafde kinderen niet in staat om die kritiek op een goede manier te verpakken en over te brengen, waardoor het 'brutaal' over kan komen.
  • Sommige hoogbegaafden zijn ook hoogsensitief . Zij nemen dan bijvoorbeeld bepaalde (subtiele) nuances waar in de lichaamstaal van anderen of ze zijn zeer gevoelig voor bepaalde textielsoorten of geluiden. Deze hoogsensitiviteit kan leiden tot een verschil tussen wat het hoogbegaafde kind kan begrijpen en wat het emotioneel kan verwerken, en dat kan leiden tot angstgevoelens. Dit zou het dagelijks functioneren van een hoogbegaafde kunnen belemmeren.
  • Innerlijke kenmerken:
    • zéér autonoom (zijn)
    • hoogintelligent (denken)
    • rijk geschakeerde emotionele binnenwereld (voelen)
  • Wisselwerking met de buitenwereld:
    • gedreven en nieuwsgierig (willen)
    • scheppingsgericht (doen)
    • hoogsensitief (waarnemen)
  • Samenspel met de maatschappij:
    • snelheid
    • creatief
    • intens
    • complex
    • Excelleren en aanpassen

      Hoogbegaafden zijn, op hun terrein van begaafdheid, vaak de beste van hun groep of klas. Ze doen taken vaak iets sneller, of met minder fouten, dan hun referentiegroep. Ze hebben de luxe hun problemen sneller te kunnen oplossen, zodat ze tijd en energie vrij hebben voor wat ze echt graag doen of zinvol vinden. Ook zonder op te vallen of prijzen te halen kunnen ze heel wat realiseren voor zichzelf en de maatschappij. Hoogbegaafdheid kan leiden tot uitzonderlijke prestaties. Dit kan leiden tot een hoge eigenwaarde, die ook als arrogant kan worden bestempeld. Het kan ook afgunst wekken bij anderen. Ook zijn ze vaak heel precies en willen alles goed doen. Het kan daardoor voorkomen dat een hoogbegaafde langer over iets doet dan dat er verwacht wordt.
      Hoogbegaafdheid komt niet veel voor, waardoor hoogbegaafde mensen (en kinderen) een uitzondering zijn. Kinderen en ouders begrijpen de situatie vaak niet. Ze beschouwen zichzelf als normaal en begrijpen niet waarom anderen hen niet kunnen volgen. Daar moeten zij en hun omgeving mee leren omgaan. En dat gaat niet altijd (onmiddellijk) goed.
      De meeste mensen voelen zich het prettigst in een groep, de mens is een "kuddedier". Sommige hoogbegaafden zitten aan de rand van de groep en dat is voor hen een onprettige situatie. Zij zullen daarom proberen de situatie te veranderen door zich te conformeren aan de groep, door de groep in hun richting te veranderen, door geheel zelfstandig hun eigen weg te gaan of door te proberen een nieuwe groep te vinden die beter bij hen past.
      Hoogbegaafdheid wordt niet altijd direct herkend waardoor hoogbegaafden beneden hun niveau worden aangesproken. Ze voelen zich vaak kinderachtig behandeld en ongelukkig.

      [bewerken]Onderpresteren

      Hoogbegaafde kinderen die niet of verkeerd in hun ontwikkeling gestimuleerd worden gaan soms onderpresteren. Met onderpresteren bedoelt men dat het hoogbegaafd kind (opvallend of veel) minder presteert dan zijn of haar capaciteiten toelaten. Vaak associeert men dit dan met het onderpresteren op school, maar onderpresteren kan ook buiten school voorkomen, op het werk bijvoorbeeld.
      Een voorname oorzaak van het onderpresteren is een gebrek aan uitdaging (het niveau ligt te laag voor de hoogbegaafde). Dit kan ervoor zorgen dat de hoogbegaafde zich gaat vervelen en dat kan leiden tot een ernstig gebrek aan motivatie waardoor de hoogbegaafde gaat onderpresteren. Door een gebrek aan uitdaging in het lager onderwijs, waar de hoogbegaafden door hun sterke geheugen zonder veel problemen kunnen leren, kan het zijn dat men een slechte studiemethode ontwikkelt. In het hoger onderwijs krijgt men dan problemen met studeren omdat men nooit een goede studiemethode ontwikkeld heeft.
      Onderpresteren kan ook andere oorzaken hebben zoals emotionele problemen of een gebrek aan motivatie. Dit kan ook gebeuren omdat het kind niet wil opvallen tussen leeftijdsgenoten. Thuis kan het kind dan bijvoorbeeld al vlot lezen, maar op school doet het kind alsof het evenveel moeite moet doen om te leren lezen als de leeftijdsgenoten, om niet op te vallen of om geaccepteerd te worden door de groep.
      Onderpresteren heeft altijd negatieve gevolgen voor het kind. Onderpresteerders kunnen bijvoorbeeld een laag of verkeerd zelfbeeld krijgen, sommigen worden depressief (of vertonen zelfs suïcidaal gedrag), of vertonen perfectionistisch of faalangstig gedrag. Anderen ontwikkelen basale angsten (voor bacteriën bijvoorbeeld) en (wat veel bij meisjes voorkomt) ze krijgen buikklachten (schoolziek). Wat ook gebeurt is dat ze in een sociaal isolement terechtkomen.
      De begeleiding en het bijsturen van een onderpresteerder is niet altijd eenvoudig. Soms is het geven van nieuwe uitdagingen voldoende om deze negatieve gevolgen te doen verdwijnen, maar bij hoogbegaafden die al zeer lang onderpresteren is dit niet zo eenvoudig.
      Veel hoogbegaafden zijn echte top-downdenkers: ze leren van het geheel en vullen het met eigen kennis aan. Dit komt omdat ze al veel eigen kennis ontwikkeld hebben. Dit is in tegenstelling tot de gebruikte bottom-upmethode in het onderwijs, waarbij steeds kleinere stukjes leerstof wordt aangeboden om het geheel te verkrijgen. Verrijken, verdiepen en toetsen is bij top-downdenkers (in de meeste gevallen) niet van belang. Doordat het onderwijs en de hulpverleners dit vaak niet inzien, ontstaan er verveling en misverstanden voor de hoogbegaafde en de omgeving. Vaak geldt dat hoe hoger de intelligentie van een hoogbegaafde leerling is, hoe groter deze problemen zijn.

      Asynchrone ontwikkeling


      Asynchrone ontwikkeling: Verbaal blijft achter bij performaal en andersom.
      Bij hoogbegaafde kinderen kan er sprake zijn van een asynchrone ontwikkeling. Asynchroon wil zeggen dat de ontwikkeling niet gelijkmatig verloopt. Bij hoogbegaafde kinderen kan de cognitieve ontwikkeling van het kind voorliggen op het gemiddelde, terwijl de ontwikkeling op andere gebieden (motorisch of sociaal) normaal is, of zelfs achterblijft. Sommige wetenschappers wijzen erop dat menselijke ontwikkeling het best te begrijpen is met de "focus-theorie": in een bepaalde periode focust men op één aspect van de ontwikkeling en laat andere aspecten tot nader order even rusten. Daarvan uitgaande ontwikkelen alle mensen zich asynchroon.

      [bewerken]Hoogbegaafdheid en gedragsproblemen

      Het typische gedrag dat hoogbegaafden kunnen vertonen, kan verward worden met autisme en AD(H)D. De originele manier van denken, afwijkende en intense interesses, en gevoeligheid voor zintuiglijke indrukken, vertoont overeenkomsten met autisme. Storend gedrag, afwezigheid, het gevoel anders te zijn, hoge intensiteit kan op AD(H)D lijken. Misdiagnose van hoogbegaafdheid is hierdoor mogelijk.

      [bewerken]Hoogbegaafdheid en zelfactualisatie

      Jacobsen stelt dat hoogbegaafden een hoge drang tot zelf-actualisatie hebben. Francis Heylighen oppert zelfs dat de eigenschappen van 'zelf-actualiseerders' sterk overeenkomen met de eigenschappen van hoogbegaafden. Hij stelt dat er voor zelf-actualisatie ook cognitieve competentie, oftewel kennis en intelligentie nodig is.
      Hiermee lijkt zelf-actualisatie een elitaire aangelegenheid te worden. Maar Maslov geeft zelf aan dat slechts weinig mensen voldoen aan zijn profiel van zelf-actualiseerders. Jung, die ook een theorie van volwassen ontwikkeling en persoonlijheidsintegratie opstelde, stelde ook dat slechts een minderheid van de bevolking tot individuatie komt.

  • Thursday, June 21, 2012

    Ex-Bankier doet boekje open

    Ad Broere, winnaar Frontier Award 2011

    Vertelt in eenvoudige bewoordingen wat er mis is met het banksysteem. Vanuit zijn eigen bankervaring, zijn ontdekkingen. Zoals met alles blijkt dat kennis met de jaren komt. Waarom laten wij de Grieken zo vernederd worden? Het lijkt haast wel of we er van genieten. Ook vertelt hij over de BIS bank, de bedenkelijke rol daarvan. Het EMS. In alle instituten zitten niet gekozen personen.

    Geld, met als exponent macht. Willen we dat nog langer? Als het antwoord NEEN is, ben JIJ dan degene die er verandering in brengt? Of blijf je rustig doorslapen?



    De grootste oplichterij ooit onthuld maar de media zwijgt erover !

    Als de grootste oplichterij ooit wordt onthuld maar de media zwijgt erover kan die oplichting dan gewoon doorgaan?? Terwijl het wikileak lekken als een druppelende incontinentie groots wordt uitgemeten overal is de FED gedwongen te pissen als een olifant waar het informatie vrijgeven aangaat.
    De honderdduizenden wikileaks verbleken (van al dat gezeik) nu dankzij het doortastende werk van Senator B. Sanders de Federal Reserve haar deuren heeft moeten openen. De door de belastingbetaler gefinancierde ‘bailout’  waarmee een select groepje bankiers de beschikking eiste over 700 miljard om het financiele systeem te redden blijkt door de bankiers te zijn aangegrepen om 12.300 miljard dollar belastinggeld te geven aan elkaar en enkele van de grootste corperaties.

    Zo kreeg Morgan Stanley bijna $2000 miljard Citigroup kreeg $1.800 miljard Goldman Sachs kreeg $600 miljard en gooide de Fed aanzienlijke sommen geld naar onder andere Caterpillar, General Electric, McDonald?s and Verizon.

    Deze onvoorstelbaar gigantische sommen geld zijn rentevrije leningen en verstrekt in een tijd waarin kleine bedrijven en consumenten geen cent konden lenen om het hoofd boven water te houden.
    2000 miljard krijgen en wegzetten op je eigen bank tegen 2% rente is 40 miljard per jaar… Dat is nog is slapend rijk worden…

    Senator Sanders heeft de wet geschreven die de Fed verplicht heeft bekend te maken wie en hoeveel geld heeft gekregen, en de uitkomsten zijn ronduit schokkend aldus de Senator. De Fed heeft op geen enkel moment gevraagd of gecontroleerd het geld te gebruiken voor herstel van de economie om zo de gewone man te beschermen. The financial bailout was a giant boondoggle, undemocratic and kleptocratic to its core. (vertaal dat zelf maar)


    De Fed strooit met 12.300 miljard dollar en hoeft daarover geen enkele verantwoording af te leggen. De US is daarmee in een klap de grootste criminele bananenrepubliek ter wereld. De enige gelijkenis die met dit nieuws stand kan houden is dat de paus zou verklaren dat god dood is.

    De kolossale misdaden die de Fed begaat zijn zo ver buiten ons bevattingsvermogen, dat het vooralsnog lijkt alsof ze er gewoon mee wegkomen.

    Van twaalfduizend miljard zou je het nettosalaris van iedereen op aarde kunnen verdubbelen… gratis scholing, gratis gezondheidszorg en wat al niet.

    Een heel select groepje heeft zonder voorwaarden een enorme som geld gekregen in de vorm van rentevrije leningen, met de mensheid als onderpand…

    De mensen die de crisis hebben veroorzaakt hebben we beloond met biljoenen dollars.

    This was a hostile world takeover orchestrated through economic attacks by a very small group of unelected global bankers. They paralyzed the system, then were given the power to recreate it according to their own desires. No free market, no democracy of any kind. All done in secrecy. In the process, they gave themselves all-time record-breaking bonuses and impoverished tens of millions of people - they have put into motion a system that will inevitably collapse again and utterly destroy the very existence of what is left of an economic middle class.

    Dit is geen hopythese dit is een Feit.

    Als je me niet gelooft, en waarom zou je? Lees gerust wat de Senator er zelf over zegt

    Daarin staat onder andere;
    We have learned that the $700 billion Wall Street bailout signed into law by President George W. Bush turned out to be pocket change compared to the trillions and trillions of dollars in near-zero interest loans and other financial arrangements the Federal Reserve doled out to every major financial institution in this country.

    What we are seeing is the incredible power of a small number of people who have incredible conflicts of interest getting incredible help from the taxpayers of this country while ignoring the needs of the people.

    De Financial Times heeft er ook een paar woordjes aan vuil gemaakt

    It took two years, a hard-fought lawsuit, and an act of Congress, but finally? the Federal Reserve disclosed the details of its financial crisis lending programs. The initial reactions were shock at the breadth of lending, particularly to foreign firms. But the details paint a bleaker, earlier, and even more disturbing picture?. An even more troubling conclusion from the data is that? it is now apparent that the Fed took on far more risk, on less favorable terms, than most people have realized.


    ’ If you’re not autraged, you’re not paying attention’
    Je kunt de Fed bestuderen (sterkte) http://www.federalreserve.gov/monetarypolicy/bst.htm
    Je kunt ook dit gaan lezen, recht voor z’n raap lichtelijk histerisch, en met de nodige hapklare brokken in de vorm van verhelderende filmpjes.


    Maarja gisteren stond op Rtlz nog te lezen dat de Fed nog veel meer bailout money nodig heeft.‘Fed sluit verdere stimulering niet uit’ heet het.

    Tot slot ga ik nog een vergelijking maken die de misdaad duidt, al haalt het niets uit.

    Als deze renteloze leningen twv 12 duizend miljard zouden worden weggezet tegen een gemiddelde rente van enkele procenten levert dat 600 miljard per jaar op. Met 300 miljoen Amerikanen is dat 2000 dollar per Amerikaan. Een gezin van vier kan op die manier leven van de rente… Makkelijk